"... γιατί μια τέτοια κατάσταση υποτιθέμενης "ομηρείας" (του Πατριάρχη Βαρθολομαίου),
μπορεί να δικαιολογεί
μπορεί να δικαιολογεί
όλο το οικουμενιστικό και ευρύτερα πανθρησκειακό ξεσάλωμα των τελευταίων δεκαετιών ;"
ο επί χρόνια χαϊδεμένο (των ΗΠΑ, της CIA, της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ και ετέρων…ευαγών ιδρυμάτων) Φανάρι (...)
ήταν οργανισμός απολύτως προστατευόμενος από τα παραπάνω… καθιδρύματα,
για να μπορεί να παίζει με όλο και μεγαλύτερη άνεση
τον ρόλο του ως βασικότατου πυλώνα του νεοταξίτικου και νεοεποχίτικου σχεδίου των παγκοσμιοποιητών για
τη νόθευση και διάλυση της Ορθοδοξίας, (...)
την πολτοποιημένη πνευματική ενοποίηση των λαών του πλανήτη
και την προώθηση και εδραίωση της Πανθρησκείας.
Ένα ακόμη εξαιρετικό κείμενο του κ.Δαπέργολα.
Το Φανάρι, η προπαγάνδα των Οικουμενιστών
και το αστείο άλλοθι της «τουρκικής ομηρείας»
του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας
Ως γνωστόν, κάθε μέρα που περνάει κλιμακώνεται ολοένα και περισσότερο το οικουμενιστικό ξεσάλωμα του Φαναρίου και απάσης της ελλαδικής αρχιερατικής ομήγυρης που συμμετέχει (όχι απλά συρόμενη, αλλά πρωτοστατούσα, διαγκωνιζόμενη και ασθμαίνουσα) σε όλη αυτή την κατάπτωση.
Στην εν λόγω ομήγυρη μετέχει βέβαια δυστυχώς και μέγα μέρος του λεγόμενου κατώτερου κλήρου, σαφές δείγμα του πόσο βαθιά έχει προχωρήσει τα τελευταία χρόνια το δηλητήριο της πλάνης και έχει διαποτίσει ακόμη και χώρους, που μάλλον διαφορετική εικόνα έδειχναν κάποτε.
Φυσικά όμως μετέχει και μέγα μέρος του λαϊκού χριστεπωνύμου πληρώματος, που τελεί σε βαθιά σύγχυση και χαρακτηριστική αδυναμία διάκρισης της πραγματικότητας και του τι εξυφαίνεται γύρω μας.
Όλα αυτά αποτελούν άλλη μία ξεκάθαρη απόδειξη ότι αυτό που συχνά λέμε για τονεπανευαγγελισμό που χρειάζεται άμεσα η πατρίδα μας, δεν αφορά μόνο στους λεγόμενους άθεους ή στους ζώντας εκτός Εκκλησίας, αλλά και στους εντός αυτής (και δυστυχώς, όπως φαίνεται, ίσως και πρωτίστως σ’ αυτούς).
Στην απειροελάχιστη βέβαια αντίδραση που παρατηρείται απέναντι στο εν λόγω οικουμενιστικό ξεσάλωμα (εντυπωσιακά και αδικαιολόγητα μικρή, ειδικά για την μετά το Κολυμπάρι περίοδο, οπότε και οι θιασώτες της Παναίρεσης πέταξαν απροκάλυπτα πλέον κάθε πρόσχημα και κάθε προσωπείο) παίζουν σίγουρα ρόλο και άλλα αίτια, όπως ο φόβος πολλών - κυρίως - κληρικών έναντι των(συνήθως καισαροπαπικών στη συμπεριφορά) επισκόπων τους, αλλά φυσικά και ακόμη πιο ταπεινά…«ένστικτα» (όπως π.χ. το βόλεμα και το συμφέρον).
Το κύριο αίτιο είναι όμως η άμβλυνση των συνειδήσεων μετά από δεκαετίες αγαπολογίας, συγκρητιστικής ψευτοπροοδευτικότητας, «διαλόγων», συμπροσευχών και λοιπών ενωσιακών δράσεων, σε συνδυασμό με την ούτως ή άλλως τραγική θεολογική κατάρτιση των πιστών, αλλά συνήθως και των ίδιων των κληρικών.
Η πλήρης πλέον άλωση των Θεολογικών Σχολών από «λύκους βαρείς» που υποδύονται τους καθηγητές και τους διδάκτορες «πλανώντες και πλανώμενοι» και η διόγκωση ψευδοθεολογικών κινήσεων, όπως ο τραγικός «Καιρός», που διδάσκουν με απροκάλυπτη αλαζονεία την αίρεση δια της εγωμανιακής βλασφημίας της λεγόμενης «μεταπατερικότητας» και έχουν ταχθεί να παράγουν «υιούς γεένης διπλοτέρους αυτών», επιτείνει καθημερινά το πρόβλημα.
Και έτι περαιτέρω βέβαια το επιτείνει η συνεχής εξοικείωση (έως βαθμού εξηλιθίωσης) του λαού μας με όλη την ευρύτερη νεοταξίτικη ατζέντα που προωθείται από τα στημένα βοθροκάναλα, τη δημόσια εκπαίδευση και πλείστους ακόμη επίσημους κι ανεπίσημους φορείς.
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα όχι μόνο την εξοικείωση με τη δήθεν θεολογία της οικουμενιστικής νεοεποχίτικης βλασφημίας,
αλλά και με τη σταδιακή εμπέδωση στη σκέψη των πολλών ότι οι λίγοι που μάχονται υπέρ της αυθεντικής Ορθοδοξίας δεν είναι παρά σκοταδιστές και σχεδόν ψυχασθενείς Ταλιμπάν, την ώρα που ο πατριάρχης Βαρθολομαίος εξαγιάζεται λεκτικά ως πατριάρχης της «αγάπης», της «ανεκτικότητας», της «οικολογίας», του «ανυπόκριτου διαλόγου» και όποιας άλλης άθλιας στρέβλωσης η νεοταξίτικη αλλοίωση της αυθεντικής σημασίας των λέξεων κατά πώς βολεύει τους ινστρούχτορές της (για να θυμηθώ παραφραστικά και τον μέγιστο Θουκυδίδη) έκανε να δείχνει ως αξιοθαύμαστη αρετή.
Στη μαζική, συστηματική και πολυεπίπεδη πάντως πλύση εγκεφάλου που γίνεται για την εξύμνηση του πατριάρχη και των συν αυτώ, πέρα από τα προαναφερθέντα, μόνιμη θέση κατέχει και η γνωστή αυτή τεράστια ανοησία περί της δήθεν ομηρείας από το τουρκικό κράτος και παρακράτος (η διαφορά αυτών των δύο είναι άλλωστε δυσδιάκριτη) στην οποία τελεί το Φανάρι.
Στη μαζική, συστηματική και πολυεπίπεδη πάντως πλύση εγκεφάλου που γίνεται για την εξύμνηση του πατριάρχη και των συν αυτώ, πέρα από τα προαναφερθέντα, μόνιμη θέση κατέχει και η γνωστή αυτή τεράστια ανοησία περί της δήθεν ομηρείας από το τουρκικό κράτος και παρακράτος (η διαφορά αυτών των δύο είναι άλλωστε δυσδιάκριτη) στην οποία τελεί το Φανάρι.
Την έχουμε ακούσει όλοι μας πάμπολλες φορές στο παρελθόν, την ακούσαμε και πρόσφατα με αφορμή την κατάπτυστη επιστολή «ευλογίας των όπλων» του Ερντογάν ενόψει της εισβολής στη Συρία, την ακούσαμε ως δικαιολογία της απαράδεκτα μακράς σιωπής του Φαναρίου για τους δύο αιχμαλώτους στρατιωτικούς μας, τη διαβάσαμε όμως βέβαια προ ολίγου καιρού (και κυριολεκτικά φρίξαμε) και κατά την
Πέμπτη, 19 Απριλίου 2018
Τελικά επιτρέπεται να κρίνουμε τους ιερωμένους; ΒΙΝΤΕΟ με ομιλία π. Μωυσής (εκ Πρεβέζης) : "Κρίση, Κατάκριση, Καταλαλιά"
είπε πρόσφατα πνευματικός σε γνωστό μας,
όταν ρώτησε τον πνευματικό του αν επιτρέπεται να παρακολουθεί -μέσω διαδικτύου- τα ολισθήματα του Πατριάρχη και των υπόλοιπων οικουμενιστών...
Ένας λόγος που ελάχιστοι πιστοί έχουν διακόψει την μνημόνευση και την εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς οικουμενιστές, είναι ότι -με εντολή των δεσποτάδων- οι πνευματικοί αποτρέπουν τους πιστούς να προχωρήσουν.
Ο δεσπότης εκβιάζει τους ιερείς, οι ιερείς υπακούν και πιέζουν τους πιστούς.
Μάλλον περιμένουμε να στείλει ο Θεός αγγέλους για να μην προδοθεί η Ορθοδοξία (σημειωτέον: φύλακας της ορθόδοξης αλήθειας σε όλη την εκκλησιαστική μας ιστορία ήταν ο πιστός λαός).
Τολμήστε να ρωτήσετε έναν ιερέα, αν γνωρίζει ότι επανειλημμένα αποκαλούν τον Πάπα "Αγιότατο Επίσκοπο" στο Φανάρι, του ψάλλουν το πολυχρόνιο, συμπροσεύχονται μαζί του όπως και με καρδινάλλιους.
- "Δεν ξέρω τίποτε" θα σας πει.
Αν συνεχίσετε τη συζήτηση θα διαπιστώσετε ότι γνωρίζει πολύ καλά και το "Δεν ξέρω" αποτελεί πρόφαση.
Δυστυχώς γι αυτούς, ΟΛΟΙ τους ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.
όσο ελεεινοί καταντήσαμε, που εκβιαστικά απαιτούμε "σημείο", για να αναλάβουμε την ευθύνη μας, όπως κάποτε οι άνθρωποι της Δαλμανουθά.
"10 Καὶ ἐμβὰς εὐθὺς εἰς τὸ πλοῖον μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἦλθεν εἰς τὰ μέρη Δαλμανουθά. 11 Καὶ ἐξῆλθον οἱ Φαρισαῖοι καὶ ἤρξαντο συζητεῖν αὐτῷ, ζητοῦντες παρ' αὐτοῦ σημεῖον ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, πειράζοντες αὐτόν. 12 καὶ ἀναστενάξας τῷ πνεύματι αὐτοῦ λέγει· Τί ἡ γενεὰ αὕτη σημεῖον ἐπιζητεῖ; ἀμὴν λέγω ὑμῖν, εἰ δοθήσεται τῇ γενεᾷ ταύτῃ σημεῖον. 13 καὶ ἀφεὶς αὐτοὺς εἰς τὸ πλοῖον ἀπῆλθε πάλιν." (Κατά Μάρκον, κεφ 8)
Ο Χριστός λοιπόν ΔΕΝ τους έδωσε σημείο..
Την αλήθεια την γνωρίζουμε όλοι.
Όπως και τους Ιερούς Κανόνες για τις συμπροσευχές με αιρετικούς.
Ο Χριστός δεν χρειάζεται να εκβιάσει ΚΑΝΕΝΑΝ.
Επιτρέπεται λοιπόν να κρίνουμε τους μητροπολίτες;
Τους ιερείς;;
Τους λαϊκούς;
τους μοναχούς;
Ποια η διαφορά μεταξύ "κρίσης", "κατάκρισης" και "καταλαλιάς";
Πότε η κρίση ξεπερνάει τα όρια και γίνεται αμαρτία;
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα -όπως πάντα και- η πρόσφατη (Απρίλιος 2018) ομιλία του
"πλανεμένου", "αιρετικού", "σχισματικού"
ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ μοναχού π.Μωυσή (εκ Πρεβέζης) ...
Βίντεο με ομιλία π.Μωυσή (εκ Πρεβέζης) : "Κρίση, Κατάκριση, καταλαλιά."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου