Η Λέσβος αποτελούσε πάντα από τότε που ξεκίνησε η μεταναστευτική κρίση την κύρια πύλη εισόδου για τους λαθρομετανάστες αναφορικά με τα θαλάσσια σύνορα. Από τις 12.187 το 2014, στις 512.327 το 2015, τις 98.960 το 2016 (μετά την Κοινή Δήλωση ΕΕ – Τουρκίας 20.03.2016) και τις 12.862 το 2017 (στοιχεία ΕΛΑΣ).
Η πλημμύρα λαθρομεταναστών προσέλκυσε στο νησί πλήθος ΜΚΟ, αλληλέγγυων, εθελοντών, που κατέφθασαν στο νησί γιατί μυρίστηκαν χρήμα, οι οποίοι εδώ και χρόνια ρυθμίζουν την άφιξη, τη διαμονή και το ευ ζην όλων όσων έχουν εισέλθει παράνομα στην χώρα αδιαφορώντας προκλητικά για τους κατοίκους και τους επαγγελματίες του νησιού. Ειδικότερα, οι ΜΚΟ λειτουργούν ανεξέλεγκτα ως κράτος εν κράτει.
Η τοπική κοινωνία αναστατώθηκε, ξεσηκώθηκε και αντέδρασε, βλέποντας τη ζωή της να αλλάζει άρδην. Η τοπική οικονομία, η οποία βασίζεται στο τουριστικό προϊόν, καταστράφηκε, εξαιρουμένων κάποιων «πονηρών» που έσπευσαν να επωφεληθούν από την διαμορφωθείσα κατάσταση. Τότε ήταν που ακούστηκαν και οι φωνές των λεγομένων «αλληλέγγυων» και αντιεξουσιαστών, αποκαλώντας τους κατοίκους, όπως άλλωστε γίνεται παντού όπου υπάρχει αντίδραση, ως φασίστες και ρατσιστές.
Ο πολιτικός κόσμος κωφεύει από την πρώτη στιγμή. Φωτογραφίες τραβήχτηκαν πολλές, σε πρόχειρους καταυλισμούς, σε hotspots, με celebrities, όμως απολύτως κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για τους κατοίκους.
Η εγκληματικότητα αυξήθηκε κατακόρυφα, μαζί και οι απαιτήσεις και η θρασύτητα των νεοφερμένων, οι οποίοι καταλαβαίνουν μόνον τη λέξη «δικαίωμα» και καθόλου τη λέξη «υποχρέωση», πάντα υπό την καθοδήγηση και την αρωγή των υποστηρικτών τους και των μέσων ενημέρωσης, τοπικών και μη.
Και φθάσαμε στο σήμερα. Στην κατάληψη της πλατείας Σαπφούς, όπου οι λαθρομετανάστες επιδόθηκαν σε δημόσια προσευχή στον Αλλάχ, με την αστυνομία να παρακολουθεί αμέτοχη. Στο σήμερα, όπου ενοικιάζονται χώροι από ΜΚΟ με μακροχρόνια μίσθωση, όπως ο χώρος στην παραλία Παμφίλων για χρήση ως χώρος ψυχαγωγίας για «μετανάστες», με το όνομα "Habibi Land Community Center", χωρίς τις απαραίτητες άδειες και παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να θίξω δύο θέματα.
Πρώτον, η απόφαση του ΣτΕ με οριακή πλειοψηφία για άρση του γεωγραφικού περιορισμού των αιτούντων ασύλου, δεν είναι προς όφελος των κατοίκων της Λέσβου, μιας και αποτελεί ουσιαστικά άλλη μια πρόσκληση προς τους λαθρομετανάστες. Γιατί οι τελευταίοι θα γνωρίζουν ότι δεν θα παραμείνουν εγκλωβισμένοι σε ένα νησί, απ` όπου είναι δύσκολο να φύγουν, αλλά θα μεταφερθούν στην ενδοχώρα, όπου όλα είναι δυνατά, ακόμη και ο πολυπόθητος προορισμός της κεντρικής Ευρώπης μέσω των κυκλωμάτων των διακινητών. Θα λειτουργήσει λοιπόν ως πόλος έλξης. Με αυτόν τον τρόπο οι ροές θα συνεχιστούν με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Η ζωή των κατοίκων δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο.
Δεύτερον, οι κάτοικοι δεν θα πρέπει να ζητούν μονοσήμαντα την μεταφορά των λαθρομεταναστών στην ενδοχώρα προσβλέποντας στην αποσυμφόρηση του νησιού τους. Μπορεί μεν κανείς να τους καταλάβει, αλλά ούτε αυτό θα λειτουργήσει τελικά υπέρ τους, για τον ίδιο λόγο που ανέφερα παραπάνω.
Ο μοναδικός τρόπος να σωθεί το νησί, είναι οι κάτοικοι της Λέσβου να ζητούν επιτακτικά την αποτροπή των μεταναστευτικών ροών μέσω της φύλαξης των συνόρων από το Ελληνικό Κράτος, την εντατικοποίηση (ουσιαστικά ενεργοποίηση) των επιστροφών, τη δημιουργία κλειστών κέντρων κράτησης και την απαγόρευση δραστηριοποίησης ΜΚΟ σε θέματα μεταναστευτικού για λόγους εθνικής ασφάλειας, ειδικά αυτών που χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό, καθώς πρόκειται για οργανώσεις που ουσιαστικά προωθούν και στηρίζουν την παράνομη μετανάστευση. Μπορεί να φαίνεται ουτοπικό, μιας και ασκούνται πολιτικές, ευρωπαϊκές και εθνικές, οι οποίες αυταπόδεικτα κινούνται προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, αλλά δεν θα έπρεπε να παραγνωρίζεται ο παράγων του πολιτικού κόστους.
Η Λέσβος είναι ένα ακριτικό νησί και αυτή τη στιγμή εποικίζεται, με ότι αυτό συνεπάγεται για την εθνική ασφάλεια. Δεν πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί ως πόλος έλξης των λαθρομεταναστών, γιατί αυτοί έτσι θα παραμείνουν στην Ελλάδα, μιας και οι διαδικασίες μετεγκατάστασης έχουν παγώσει οριστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου